“พรหมวิหาร 4”
ถ้าจิตเราทรงพรหมวิหาร 4 ได้ตลอดเวลา ก็ชื่อว่าเราสามารถคุมศีลของเราให้ปกติอยู่ได้ตลอด สามารถคุมสมาธิให้ทรงตัว คือจิตน้อมอยู่ในเกณฑ์ของกุศลตลอดเวลา และสามารถคุมวิปัสสนาญาณ
และเมื่อจิตเราเยือกเย็นมีแต่ความรักความสงสาร ปรารถนาในการเกื้อกูล มีจิตอ่อนโยน ไม่อิจฉาริษยาใคร มีการวางเฉยไม่หวั่นไหวในเมื่อกฎของกรรมเกิดขึ้น อารมณ์จิตของเราก็มีความเยือกเย็น อารมณ์จิตมีความสุข
เมื่อจิตมีความเยือกเย็น จิตมีความสุขอารมณ์สบายก็เกิดขึ้น เมื่ออารมณ์สบายเกิดขึ้นศีลมันก็ไม่ขาด สมาธิก็ทรงตัว ปัญญาก็แจ่มใส สามารถพิจารณาได้ตามเหตุตามผลที่สมควร
คนที่ทรงอารมณ์อย่างนี้ได้เป็นปกติ บุคคลประเภทนั้นจะเป็นผู้ทรงฌานก็ไม่ยากเพราะจิตมีความดีอยู่ในด้านกุศล การทรงอยู่มันเป็นฌานอยู่แล้ว จะบังคับจิตให้ทรงฌานขนาดไหนก็ได้ตามอัธยาศัยแล้วก็ใช้เวลาไม่นาน ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเรามีความปรารถนาจะเป็นพระอริยเจ้าก็เป็นไม่ยาก
พระราชพรหมยาน,ธัมมวิโมกข์ (2552),343,23
facebook : นิตยสารธัมมวิโมกข์ วัดท่าซุง
