พระอาจารย์กล่าวว่า “ทำตนเป็นเรือนว่าง ไม่มีหลังคา ไม่มีข้างฝา ใครขว้างอะไรมาก็เลยไป อาตมาสรุปได้ตั้งแต่ตอนประมาณพรรษา ๓ ว่า “วางก่อน สบายก่อน กูไม่เอาอะไรแล้ว”