พอเรากำหนดภาพพระพุทธเจ้าขึ้นมาอยู่เบื้องหน้า
ก็ทำได้ ๓ จุดที่เราสามารถกำหนดได้ (เอาที่เราสบายใจ)
• เบื้องหน้าก็ได้
• บนศีรษะก็ได้
• หรือประทับอยู่ในอกเราแล้วหันหน้าไปตามเราก็ได้
อย่างหนึ่งอย่างใดก็ได้ แล้วเรามีความสุขใจ
อย่าเพ่งนะ…เอาใจนึก นึกเบา ๆ
เหมือนนึกถึงพ่อ ถึงแม่ ถึงคนที่เรารัก..อันนี้สำคัญ
บางคนไปติดเพ่ง มอง..พยายามจะให้ชัด ยิ่งไม่ชัดเลย แล้วยิ่งหายไปเลย
บางคนก็ภาพพระบิดไปบิดมา…ก็ให้รู้ว่า กำลังจิตเราไม่พอ…เพราะเราเพ่งมากเกินไป
คนที่กำลังจิตไม่พอ มี ๒ อย่าง
๑. เพ่งมากเกินไป
๒. ย่อหย่อนมากเกินไป
ทำ ๑ วัน…เว้น ๓ วัน , ทำ ๑ วัน..เว้น ๕ วัน, ทำ ๕ วัน..เว้น ๑ เดือน
ฉะนั้น ต้องทำทุกวัน
คำว่า…ทำทุกวัน คือ ทำทุกโอกาส ทุกเวลา
ไม่จำเป็นว่า..ต้องนั่งหน้าโต๊ะหมู่บูชาพระ
เราจะไปไหน…จะเดินทาง จะขับรถก็ดี
จะทำภารกิจการงานก็ดี จะเขียนหนังสือก็ดี
จะอ่านหนังสือก็ได้ จะทำอะไรก็แล้วแต่
ขอให้นึกถึงองค์พระให้ได้ก็แล้วกัน…
พระธรรมเทศนา
สวดพระคาถาเงินล้านแบบทรงสมาธิ ครั้งที่ ๘
๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๓ : ตอนที่ ๑๘
